توبه از عبادت!

                                                             به نام خدای یکتا

عاکفان کعبه جلالش به تقصیر عبادت معترف که ما عبدناک حق عبادتک...

جمله بالا از سعدی بود. یک جایی هم از امام خمینی(خدا رحتمش کنه) خوندم که گفته بود آدم باید بعد از عبادت از درگاه خدا طلب عفو کنه!

واسه چی مگه عبادت هم گناه؟

نه عبادت گناه نیست اما نفهمیدن اینکه این خدا کیه که ما داریم عبادتش میکنیم گناه! یعنی وقتی رفتی خدا رو عبادت کردی بعدش بهش بگی:خدایا ببخشید اینجور عبادتت کردم،خدایا ببخشید با کسلی عبادتت کردم،خدایا ببخشید از زمان عبادت قبلی تا این عبادتم بر روی ایمانم نسبت به تو افزوده نشده،خدایا ببخشید نتونستم هنگام عبادت حضورت رو حس کنم،خدایا ببخشید مثل خوبای درگاهت اشکم ازشرمندگی برای کمی عبادتت جاری نشد،خدایا ببخشید مثل علی (سلام ودرود خدا بر او باد) داخل عبادتت چند بار غش نکردم.....

میدونی واسه چی این مطلب رو نوشتم؟ واسه اینکه امروز داشتم با خدا نجوا میکردم که انگار یکی اومد این جمله رو زبونم گذاشت که بگم: خدایا من نفهم رو ببخش که تو رو نشناخته وبا بی ادبی عبادتت میکنم!

خدایا تو رو بحق خودت،خودت رو به ما بشناسون.

الهی العفو                                     الهی العفو                                   الهی العفو