مملوک

                                                                    به نام پیوند دهنده قلبها

این مرحله از زندگی را که وارد زندگی مزدوج می شوید و تشکیل خانواده می دهید،یکی از نعمتهای بزرگ الهی به حساب بیاورید وآن را شکر بگذارید.همهء آنچه که ما داریم از خداست((ما بنا من نعمه فمن الله)).اما توجه به این نعمت خیلی اهمیت دارد.خیلی از نعم را انسان توجه ندارد.بعضیها ازدواج می کنند همه نوع خوبی هم گیرشان می آید،زندگی شیرین و خوبی را هم می گذرانند ولی نمی فهمند که این چه نعمت بزرگی است،چه حادثهء تعیین کننده و مهمی در زندگی است.وقتی نفهمیدند،شکر آن را هم به جا نمی آورند واز رحمت الهی که با شکر متوجه انسان می شود، محروم می مانند.
لذا باید انسان توجه کند به اینکه این چه نعمت بزرگی است و شکر این نعمت چگونه است؟ یک وقت انسان در شکر،فقط به زبان می گوید که خدایا شکر و در دل او هم خبری نمی شود. این لقلقهء زبان است وارزشی ندارد...
اما یک وقت هست که انسان در دلش حقیقتا از خدای متعال،سپاسگزار و متشکر است.این خیلی ارزش دارد.می فهمد که خدای متعای نعمتی به او داده وحقیقتا ابراز تشکر می کند.این همان شکر خوب است.
منتهی وقتی ما از خدای متعال متشکر شدیم،یک عملی،یک حرکتی،یک موضع گیری هم بر اساس این تشکر لازم می آید که انجام دهیم.
خیلی خوب،حالا که خدای متعال این نعمت را به شما داده است.شما باید چکار کنید؟هیچ توقع زیادی از ما نکرده اند...
توقعی که از ما در مقابل این نعمت دارند این است که با این نعمت خوب رفتار کنیم...
این رفتار خوب را در اسلام معین کرده اند که همان اخلاق خانواده وحکمت خانواده است.اینک در درون زندگی باید چگونه رفتار
کرد که این زندگی خوب باشد.

            

این مطلب رو که خوندی از آقا بود که داخل مراسم عقد کسایی که پیش آقا خطبه می خونند بود...این مطلب چند تا مخاطب داره که من همشون رو کار ندارم.

اول اونهایی که تا تو زندگیشون گره میفته شروع میکنن به فحش دان به زمین و آسمون وخودشون که چرا ازدواج کردن.

دوم اینهایی که وقتی جوونها میرن پیششمون باهاشون مشورت کنن درباره ازدواج میزنن داخل حالشون واونها رو از ازدواج منصرف میکنن وفقط از مشکلات ازدواج(که خیلی شیرین هستن) براشون حرف میزنن.

سومیها رو دیگه کار نداریم...

اما بنظر من جوونهای مجرد برید ازدواج کنید تا لذت زندگی رو بچشید.